روزوشب

سوگل طهماسبی متولد 25 بهمن 1364 در اصفهان بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون است.بزرگ شده اهواز و فوق دیپلم گرافیک هستند.

كنون رزم virus و رستم شنو

دگرها شنيدستي اين هم شنو

كه اسفنديارش يكي disk داد

بگفتا به رستم كه اي نيكزاد

در اين disk باشد يكي file ناب

كه بگرفتم از site افراسياب

نگاهی به آئین‌های نوروزی در گذر تاریخ

زن‌ شرقی، زن‌ ایرانی‌ ام، هویت‌ فرهنگی‌ بالنده‌ دارم. قرنهاست‌ مشتاقانه‌ راهی‌
دراز، پرنشیب ‌و فراز، پیموده‌ام. كوله ‌باری‌ سرشار از گوهرهای‌ فرهنگیِ دلپذیر و
خواستنی‌ دارم. باز هم‌ در نوروز كوله‌ بار خویش‌ می‌گشایم. پر توانم، پر تلاش؛
همه‌ ذرات‌ وجودم‌ شوق‌ است. باز هم‌ برآنم‌ تا آیینی‌ كهن‌ از نو برپا كنم. چون‌
طبیعت‌ حیاتی‌ دوباره، تولدی‌ دیگر دارم. خستگی‌ ره، غبار از تن‌ می‌زدایم؛
شادمانم. روی‌ به‌ گلاب؛ و خانه‌ و هر آنچه‌ باشد به‌ آب‌ زلال‌ می‌شویم. چشم‌ دل‌
بر نعمت‌های‌ الهی‌ می‌گشایم. چون‌ گیاه‌ سر از خاك‌ بر می‌دارم. نماز می‌‌گزارم.
سالهاست‌ در نوروز هر آنچه‌ هست‌ می‌‌شویم. جامه ‌ای‌ ساده‌ می‌دوزم. خوراكی‌
مطبوع‌ می‌پزم. غبار می‌‌زدایم، خانه‌ می‌آرایم. سفره‌ می‌چینم، سبزه‌ می‌‌رویانم.
دستانم‌ از زر خالی‌ است‌ اما از مهر و صفا سرشار است‌ و سالهاست‌ با همین‌ دست‌ها،
آیین‌ دوره‌ باستان‌ نگه‌ داشته‌ام.
سفره‌ هفت‌ سین‌ را می‌‌گسترانم. ماهی‌ سرخ‌
كوچكی‌ در تنگ‌ آب‌ رها می‌كنم. نارنجی‌ خوش ‌رنگ‌ و بو در كاسه‌ آب‌ می‌اندازم‌ تا
در لحظه‌ تحویل‌ سال‌ به‌ چرخش‌ آن‌ بنگرم‌ و زیر لب‌ زمزمه‌ كنم: دور گردون‌ گر دو
روزی بر مراد ما نگشت دائماً یكسان‌ نباشد حال دوران غم‌ مخور... سیب‌ سرخی‌ كه‌
نشان‌ از مهر و محبت‌ دارد در برابر آیینه‌ می‌نهم‌ تا مهرمان‌ افزونتر شود؛ و هفت‌
گونه‌ گیاه‌ و خوردنی‌ دستچین‌ شده‌ در سفره‌ می‌‌چینم‌ تا رونق‌ و بركت‌ سفره‌مان‌
افزون‌ شود.

عده اي بزرگ زاده ميشوند، عده اي بزرگي را بدست مي آورند و عده اي بزرگي را بدون آنکه بخواهند با خود دارند. شکسپير

پرسش روشن شاگرد از پاسخ استاد ارزشمندتر است . حکيم ارد بزرگ

اگر با خونسردي گناهان کوچک را مرتکب شديم ، روزي مي رسد که بدترين گناهان را هم بدون خجالت و پشيماني مرتکب مي شوبم . شوپنهاور

زندگي از سه جزء تشکيل شده است:آنچه بوده ، آنچه هست و آنچه خواهد بود.بيائيد تا از گذشته براي حال استفاده کنيم و در حال چنان زندگي کنيم که زندگي آينده بهتر باشد. شکل دادن به زندگي وظيفه خودمان است . به صورتي که آنرا بسازيم ، اين بازسازي مايه زيبايي و يا مايه شرمساري ما مي شود. وير

سعادت مانند توپ فوتبال است وقتی از ما دور می شود دنبال آن می دویم و وقتی می ایستد با یک ضربه آنرا از خود دور می سازیم. شاتو بریان

آنچه مردم را دانشمند می کند ،مطالبی نیست که می خوانند بلکه چیزهایی است که یاد می گیرند. فرانسیس بیکن

آنکه می تواند ، انجام می دهد،آنکه نمی تواند انتقاد می کند. .جرج برنارد شاو

زیباترین جای دنیا چگونه می تواند باشد ؟ سرزمینی بکر و زیبا ، نغمه پرندگان ، پر از گل و چشمه ساران روان و ... حال ما با طبیعت چه کرده ایم ؟! و چه می کنیم ؟!... حکیم ارد بزرگ

خبرچین ، بزودی بی خبرترین آدم خواهد بود . حکیم ارد بزرگ

کسی که به جلوی رویش نگاه نمی کند عقب می ماند. مثل اسپانیولی

کسی که فقط به کمک چشم دیگران می بیند گول می خورد. مثل فرانسوی

دشمن ابزار نابود ساختن آدمی را ، در درون سرای او جست و جو می کند . حکیم ارد بزرگ

تو از جسم و فکر تشکیل شده ای. قوانین مربوط به جسم وضع می شوند، اجرا می شوند، پایان می پذیرند، اما فکر ما مرز نمی شناسد. وین دایر

ما همان میشویم که تمام روز به آن می اندیشیم. نایتینگل



هر چه بلند پروازتر باشید تپش دلتان کمتر خواهد شد . فشار و دردهای روانیتان نیز . حکیم ارد بزرگ



هیچ چیز نمی تواند بر عشق حکومت کند، بلکه این عشق است که حاکم بر همه چیز است. لافونتن
 

پاي من جوونيتو هدر نکن دلبر ناز

باخت من کافيه تو ديگه به پاي من نباز

توي قلب مهربونت واسه من خونه نساز

توي قلب مهربونت واسه من خونه نساز

منه بازنده رو خوب ببين برو تنهام بزار

من يه پاييزيم ولي تو چي گل بهار

مادر و پدر ، زندگیشان را با فروتنی به فرزند می بخشند . حکیم ارد بزرگ



از تمام صفاتی که برای پرورش جان و جسم شما سودمند است هیچ یک به سودمندی تصمیم و اراده نیست . پوشه



اگر دانش ما این همه به بی طرف بودن خود می نازد، از آن روست که جز کنجکاوی ناسالمِ ناتوانان چیز دیگری ندارد . فریدریش نیچه



فرمانروای دانا ، زخم خورده را بر هیچ کار دیوانی نمی گمارد . حکیم ارد بزرگ



هر جدایی یک نوع مرگ است و هر ملاقات یک نوع رستاخیز . شوپنهاور

عشق آدما به هم ، قصه خنده داریه / اولش قشنگ و بعدش همه گریه زاریه
وقتی عشق ها همه از دم مثل هم تموم میشن / چرا باز باید شروع کرد ، آخه این چه کاریه ؟
.
.
.
می بخشم کسانی را که هر چه خواستند با من ، با دلم ، با احساسم کردند
و مرا در دور دست خودم تنها گذاردند و من امروز به پایان خودم نزدیکم ،
پروردگارا. به من بیاموز در این فرصت حیاتم آهی نکشم برای کسانی که دلم را شکستند

.
.
.
یاد آن دوران همیشه خوش باد / نمیدانم چرا مرا بردی از یاد
الان هرجا هستی با هرکه هستی / آرزو دارم که همیشه باشی شاد . . .
.
.
.
آدما عادت دارن از هم دیگه بت بسازن / راه صد ساله رو یک ساعته چهار نعل بتازن
وقتی که قدیمی شد ، بگن دیگه خسته شدن / بگن این کهنه شده ، به اون یکی دل ببازن . . .
.